حشرات بزرگترین گروه جانوران روی زمین هستند، این حشرات کمک زیادی به علم بیومیمتیک (علم الهام از موجودات زنده برای استفاده در صنعت) کرده اند. اما هنوز چیزهای زیادی در مورد آنها کشف نکرده ایم. به عنوان مثال ، دانشمندان درک محدودی از چگونگی مفاصل حشرات در کاهش اصطکاک و محافظت در برابر ساییدگی دارند. در مهره داران ، مفاصل به حفره ای ختم می شود که توسط مایع مفصلی پر می شود و به عنوان روان کننده بین سطوح غضروف در تماس است. این اتصالات با مایعات ضریب اصطکاک بسیار کمی از خود نشان می دهند.
محققان دانشگاه کیل از میکروسکوپ الکترونی روبشی برای بررسی مفصل زانوی سوسک تیره (Zophobas morio) استفاده کردند. آنها دریافتند که ناحیه استخوان ران و استخوان درشت نی با منافذی پوشانده شده است که ماده روان کننده ای را ترشح می کند. این ماده روان کننده بسیار قدرتمند بوده و از پروتئین ها و اسیدهای چرب ساخته شده است.
این تیم تحقیقاتی برای اینکه میزان روان کنندگی این ترکیب را بررسی کنند؛ آن را بین دو سطح شیشه قرار دادند و آنها را به هم مالش دادند تا اصطحکاک بین این دو سطح را بررسی کنند، آن ها دریافتند که اصطحکاک ایجاد شده توسط این ماده از لیز خوردن روی تفلون یا پلی تترا فلورواتیلن (یک پلیمر مصنوعی حاوی کربن و فلوئور است که معمولاً به عنوان پوشش نچسب در ظروف آشپزخانه مانند تابه و سینی های پخت استفاده می شود) بیشتر است؛ بنابراین می تواند جایگزین آن در صنعت شود.
استخراج این روان کننده بسیار وقت گیر و هزینه بر است بنابراین باید به دنبال راهی برای سنتز این پلی مر بود، پس باید ابتدا باید ساختار مولکولی آن را درک کنیم ، و سپس شاید این امکان وجود داشته باشد که از طریق بیوتکنولوژی با استفاده از باکتری ها اقدام به تولید این پلیمر کرد.
محققان فکر می کنند این روان کننده طبیعی سوسک ریز ممکن است برای ربات ها و پروتزهای مقیاس کوچک مفید باشد، که روان کننده های معمولی برای آنها به خوبی کار نمی کنند. آنها خواستار مطالعات بیشتر در مورد خواص روان کننده شدند تا ایده هایی برای کاربردهای بیومتریک بیشتر در زمینه مواد روان کننده جدید ارائه دهند.
